Geen tijd om zich nog een keertje om te draaien, vandaag moet het gebeuren. Hoe lang heeft hij hier al niet op gewacht? Te lang? De oproep is echter duidelijk. Niet aan hem persoonlijk gericht, wel ook voor hem.
Hij springt zijn bed uit, adrenaline heeft nu al de boventoon. Een snelle douche, zijn ontbijt schuift hij staande naar binnen. En dan snel de auto in, Washington is al gauw driehonderd kilometer rijden.
Naar mate hij dichter bij de hoofdstad komt herkent hij meer medestrijders. De stickers op de auto’s, de federatievlaggen en vooral de rode caps, America first.
Wat gaat er gebeuren? Natuurlijk, het wordt een reusachtig machtsvertoon. En misschien ziet hij de grote leider wel zelf.
In de verte doemt een grote gele M op. Vooruit, een Big Mac en een cola, hij komt vast op tijd. Hij parkeert de truck en bestelt zijn snack en zoekt een plekje bij het grote televisiescherm. Het is druk, er heerst een gespannen sfeer. Medestrijders, America first, het doet hem goed.
Foxnews meldt dat alle toegangswegen naar Washington zijn afgesloten. De nationale garde roept Trumpaanhangers op terug naar huis te gaan.
De sfeer in de Mac slaat om. Overal geschreeuw, luide discussies. Moeten we doorrijden? Maken we kans door de afzettingen te breken. Kiezen we voor strijd of keren we om?
Dan meldt Fox dat de inauguratie vervroegd heeft plaatsgevonden. Het leed is geschied, Biden is president. Doorrijden is zinloos.
