Weerzien III (na Jolka)

Petepel begon hier een feuilleton. Dit feuilleton splitst zich in verschillende verhaallijnen, eerder schreef ik een deel 2. Jolka nam ook een deel II (zie koos voor de romeinse notatie) voor haar rekening, lees delen van Petepel en Jolka eerst om vervolgens hieronder het vervolg op te pikken. Je leest bij Petepel ook de spelregels. Wil je mee schrijven? Leuk! Gewoon aanhaken bij een of meer verhaallijnen. Laat die vlek zich maar over blogland verspreiden.

‘Wat nou, Marloes?’ Jessica wil gewoon Arjan nog een keer en hem dan aan een onzalig einde zien komen. Van haar mag hij voor eeuwig bij zijn Marloes zijn, maar dan wel in de eeuwigheid. De ijspriem zal ook deze keer zijn werk doen, ze is er zeker van. Ze beantwoordt zijn kus en rukt met een woest gebaar zijn overhemd van het lijf.

‘Jee, hoe kom jij ineens aan zo’n lichaam?’, verschrikt deinst ze een paar stappen achteruit. De Arjan die ze kende was een scharminkel maar hier ziet ze een kerel die menig uur in de sportschool doorgebracht heeft. Niet dat ze gek is op dit soort Jerommekes maar hij boezemt wel ontzag in. Direct realiseert ze zich dat dit een ander plan vereist. Met Marloes had ze immers al de grootst mogelijke moeite gehad, Arjan zou ze alleen met een met veel geluk goed geplaatste steek kunnen doden. Maar miste ze dan was ze zelf ongetwijfeld het haasje.

Omdat een plan B niet direct voor handen is moet Jessica tijd winnen. Lang uitstellen echter is geen optie, zodra Marloes gevonden is zal de politie ongetwijfeld op onderzoek uitgaan en Arjan zal de eerste zijn die gehoord wordt.
‘Schenk toch maar even een borrel in voor ons beiden, of wacht, ik haal wel wat. Wat drink jij?’ Jessica staat al bij de deur voor Arjan heeft kunnen antwoorden. ‘Een dubbele whiskey, als vanouds?’
‘Nee, dank je, sinds ik aan mijn gezondheid en figuur werk heb ik de alcohol afgezworen, doe mij maar een cola light, er ligt nog wel een blikje in de koelkast. En doe alsjeblieft die jas uit’ . Zonder het zo te bedoelen ontwapent hij daarmee Jessica bij wie de paniek nu toch wel toeslaat. Maar hoe kan ze haar jas aanhouden zonder verdacht over te komen? Met een zwierig gebaar gooit ze het kledingstuk over een stoel, het kan niet anders, en loopt ze naar de keuken. Snel kijkt ze in de kastjes of daar de oplossing te vinden is voor haar probleem. Staat er ergens iets wat Arjan tenminste tijdelijk kan verdoven?

Schrijf een vervolg van tussen de 250 en 500 woorden, plaats het op je weblog en laat het mij weten zodat ik vanuit hier naar je blog kan linken. Plaats zelf ook de oproep tot vervolg onder je blog en hopelijk wordt dit verhaal dan de start van een vervolgserie die zal uitwaaieren over het internet.