Het is nog vroeg, veel te vroeg, kwart over zeven gaat de wekker, José moppert: ” Wie bedenkt er nu zoiets?”
” Die tuttebol van hiertegenover natuurlijk”, ik moet immers iemand de schuld geven. Maar het kan best dat het idee van mij kwam en in ieder geval heb ik me driftig met de uitvoering bemoeid.
Een uur later zijn we fris gewassen en loopt het huis vol. Allemaal in de ochtendjas. Inmiddels zijn de broodjes gebakken en koffie en thee zitten in een thermoskan. Eitjes worden nog gekookt, als ze te koud zijn dan is dat ook niet lekker. In de mand verder een flesje bubbels en zoet en hartig beleg.
De aanwezigen tekenen de felicitatiekaart en op weg naar de jarige treffen we nog het ochtendblad, zijn eigen ochtendblad.
Met een meerstemmig lang zal hij leven wordt de jarige zijn bed uit getrommeld. ” Van harte proficiat”.
Leuk idee!
daar zitten we vol mee
Blij dat je niet mijn buurman bent.Ludiek is leuk, vooral bij een ander
jij bent om allerlei redenen niet geschikt om mijn buurman te zijn
Ik teken voor zulke buren, die een verjaarsontbijt voor me verzorgen!
alleen bij mijlpalen 😉