Het zondagochtendgevoel

Meer dan alle andere dagen vraagt de zondag om een ander ritme. Dat gevoel heb ik, tenminste. Je zou kunnen zeggen dat ik als gepensioneerde geen onderscheid meer hoef te maken, dat alle dagen hetzelfde zijn. Maar nee, zondag is toch net iets anders. We bezoeken geen kerk, daar kan het niet aan liggen. Zou het de rust zijn die opvalt. De kerkgangers passeren geruisloos, in ieder geval op de heenweg. Er is nauwelijks verkeer en al helemaal geen werkverkeer, dat zal zeker schelen, zelfs in een rustige buurt als de onze.
We starten wat later, een kopje thee, glas sinaasappelsap. Een broodje, vers afgebakken, de helft bedekt met worst, kaas of ham, de andere helft met marmelade. Maar dat geldt ook voor de zaterdagochtend. Het radioprogramma dan? Dat is wat rustiger samengesteld dan op de zaterdag.
Zou dat het zijn? Of is het de wetenschap dat er de rest van de dag ook niets echt nodig op het programma staat. Dat we  de rest van de dag meestal gewoon op ons af kunnen laten komen, geen rekening hoeven te houden met huishoudelijke taken en afspraken. Het kunnen nemen zoals het valt.
Het is nu zondagmorgen, ik hoef niets. Ik ga me dus ook niet druk maken over het antwoord. En morgen ben ik de vraag vergeten, fijne dag!

5 Comments

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.