Niet zo, maar zo

Ik ben dezer dagen weer een paar ervaringen rijker als consument. Als koning, want de klant hoort toch koning te zijn. De eerste ervaring was met die lampenfabrikant uit Eindhoven. Ze maken, het zal bekend zijn, ook scheerapparaten en ik heb zo’n ding in dagelijks gebruik. Een op batterij en die batterij moet af en toe, zeg eens in de maand, opgeladen worden. Waar we ook zochten, het oplaadsnoertje was nergens te vinden. Misschien wel achtergebleven op ons laatste vakantieadres, wie zal het zeggen. Om te voorkomen dat ik onbedoeld aan Movember mee zou doen besloot ik een nieuw snoertje te bestellen. Dat kan, zegt Philips, kost €10,00 plus verzendkosten en als je je e-mailadres achterlaat berichten we wanneer we het weer op voorraad hebben. Wat ook kan, voer je postcode in en we geven een winkel in je omgeving waar je terecht kunt. In eerste instantie koos ik voor de tweede mogelijkheid, typte de postcode in en kreeg welgeteld één winkel door. Waar? In Uden, 90 kilometer hier vandaan! Dan toch maar even de fiets gepakt en naar de plaatselijke retailer gereden, je kunt niet weten, misschien heeft hij een passend snoertje. En ja hoor, voor de lieve prijs van € 17,50 werd ik geholpen. Ter vergelijk, de Lidl had vorige week een scheerapparaat voor nog geen € 25,00 in de aanbieding! Zo hoort het dus niet, meneer Philips!

Op onze vakantie in mei in de Elzas, of mogelijk op de heen- of terugreis, kreeg ik een steentje tegen de voorruit van de auto. Een putje was het gevolg. Niet direct in het gezichtsveld dus niet hinderlijk. Maar met het winterseizoen in aantocht toch maar even laten repareren, dat komt de stabiliteit van de ruit ten goede, voorkomt mogelijk grotere schade bij vorst. Een telefoontje naar Carglass, toevallig met het Nederlandse hoofdkantoor ook in de Lichtstad gevestigd, levert een prima voorlichting en een snelle afspraak op. Nog dezelfde middag kan ik in Gouda op de werkplaats terecht en anders willen ze ook wel langs komen. Ik kies voor het korte ritje naar de Kaasstad. Als ik mijn auto voor het bedrijf parkeer om mijn aankomst aan te kondigen komt er meteen een monteur naar buiten: ‘U kunt hem meteen de werkplaats in rijden!’ Ook hier krijg ik uitgebreid te horen wat de mogelijkheden zijn, dat er een kleine kans is dat reparatie mislukt, et cetera. ‘Het duurt een half uurtje, u kunt in de wachtruimte een kopje koffie nemen.’
Op de kop af een half uur later, na een kopje koffie, wat bladeren in een van de vele tijdschriften en even gebruik maken van de gratis aanwezige wifi-verbinding kan ik de auto meenemen. Op de voorstoel liggen twee nieuwe ruitenwisserbladen (gratis), alle ramen zijn aan de binnen- en buitenzijde schoongemaakt en de auto is gestofzuigd. O ja, en natuurlijk is de ruit netjes gerepareerd. Het klanttevredenheidsonderzoek begint met de vraag of ik Carglass zou aanbevelen. Wel, bij deze.

In begin negentiger jaren heb ik in het kader van gestuurde schadestroom de eerste afspraken met Carglass gemaakt. Het bedrijf kwam toen net op de Nederlandse markt met een ambitieus concept en wij waren als verzekeraar de eerste of in ieder geval een van de eersten die met hen in zee gingen. Uiteraard controleerden we hun acties en kregen we de rapporten. Dat gaf vertrouwen maar in de praktijk had ik hen nooit nodig gehad. Leuk nu die bevestiging te krijgen, het zit wel (en nog steeds) goed met dit bedrijf.