In mijn agenda staat voor vanmiddag een bezoek aan het Theater aan de Parade in Den Bosch gepland. Ik zou daarheen gaan met de man voor wie ik een levensboek schrijf. Hij heeft namelijk in dat theater een aantal portretten van zijn hand staan, de man was beeldhouwer. Maar oudere mensen vergeten wel eens een afspraak en in dit geval is de man in kwestie inmiddels bij zijn zoon in Leeuwarden. Het geplande uitje kan dan ook niet doorgaan, misschien een andere keer.
Het is vandaag donderdag, de dag waarop ik normaal een WOT schrijf. Maar de opdracht is nog niet doorgekomen, waarschijnlijk omdat de initiatiefneemster op dit moment ergens aan de Engelse Rivièra verblijft. Het is haar gegund.
Maar door deze wijzigingen klopt er niets meer van mijn planning. Ik val in een gat, zit met de handen in het haar. Hoe kom ik deze dag in hemelsnaam door?
Het spijt me, vandaag geen WOT. En ik hoop vanmiddag een stuk op te schieten met een nieuw schilderijtje. Uit verveling, gelukkig heb ik altijd wat achter de hand. 😉
Oeps. misschien hadden we het moeten aankondigen met oplopende bombarie tot aan vandaag :). Ik ben benieuwd naar je #WOF 😉
komt vanzelf goed
Zo is het maar net, vervelen doen we ons nooit.
wat is dat, vervelen?
Kan gebeuren hé!
Ik vermaak me toch wel, lekker geschilderd, mooie kop al lijkt ie niet op wat ik bedoelde.
Dat is de vrijheid die een kunstenaar heeft..zijn eigen inbreng….of het toeval..kan ook….natuurlijk.
en in ieder geval de gelegenheid
Toch een blog geschreven, en een blog voor morgen klaar!!
en een schilderij opgezet dus ontzettend nuttige dag voor een kunstenmaker