Het stelt niets voor, in ieder geval niet meer dan je er in wil zien. Ik heb afgelopen week mijn museumjaarkaart verlengd. Inderdaad, ik ben een optimistisch mens. Maar er spreekt vooral verlangen uit, verlangen naar regelmatig museumbezoek. Een uurtje dwalen tussen kunst of bijvoorbeeld verleden. Een nieuwe lente, een nieuw begin, we willen wel... Lees verder →

Het einde van dit jaar komt in zicht en traditiegetrouw blikken we terug. Deze keer wel op een zeer bijzonder jaar. Corona zal in alle opzichten de overzichten domineren. Ook ik moet weer nadenken over mijn overzichten. Als het gaat om mijn schilderijen is dat niet zo moeilijk. En met betrekking tot wat er verder... Lees verder →

Ik heb gisteravond toch maar even de accu op opladen gelegd. Het mag dan vandaag de eerste dag van de meteorologische herfst zijn, voor mij komt de zomer nog even terug. Geen hittegolf maar daar zit ik ook niet op te wachten. Gisteren konden we lekker in het zonnetje zitten, voor vandaag is de verwachting... Lees verder →

Fruit eten is niet direct mijn favoriete bezigheid en voor appels pas ik zelfs. Maar er zijn ook vruchten die er wel ingaan. En laat dat nu bij uitstek daar nu de tijd voor zijn! Twee weken terug kochten we bij een boerderij in Tull en't Waal kersen, pruimen en aalbessen. En gisteren zijn we... Lees verder →

Ik hoorde voor het eerst van de eikenprocessierups toen de route van een touretappe omgelegd werd omdat het beestje zo rond Den Bosch een gevaar voor de renners vormde. De laatste jaren worden bomen gemerkt met roodwit lint, pas op, eikenprocessierups! Gewoon doorfietsen denk ik dan en hopen dat ze niet de boom uitwaaien. Wat... Lees verder →

Gisteren namen we afscheid van een winter die nooit winter was. Nauwelijks nachten onder nul, geen enkele vorstdag. Meer dan een beetje natte sneeuw heb ik hier niet gezien. De autoruiten hoefde ik niet ijsvrij te maken. En dan start vandaag het voorjaar. Vroegbloeiers als narcis en crocus hebben hun weg al gevonden. Bomen in... Lees verder →

Opgelucht haal ik adem. Mijn longen zijn niet mijn beste onderdeel en was ik nu op de Canarische Eilanden geweest dan had ik het knap benauwd gehad. Oostenwind, Saharazand, vliegtuigen kunnen niet landen vanwege gebrek aan zicht. Al jaren komen we er een week, anderhalve week even bijtanken in de winter. Een van de eilanden,... Lees verder →

Mijn vader, geboren in 1917, was een creatieve man. Hij schilderde onder andere en in die zin is deze appel niet ver van de boom gevallen. Hij knutselde ook graag, met name met hout. Een van mijn broers heeft die hobby dan weer van hem overgenomen. Eerder toonde ik op dit blog een winkelpandje van... Lees verder →