De forse regenbui die vannacht viel liet zijn sporen achter. Overal op straat liggen frisgroene takken vol jong blad, ze overleven de bui niet.
De vaas bloemen staat al twee weken te schitteren. Die bloemen zijn voorbestemd om te verwelken maar door goede zorg en vers water houden ze het nog wel even vol. Een enkeling misschien niet, die zal verwijderd worden, maar van het boeket kunnen we nog wel even genieten.
Niets heeft het eeuwige leven, niemand heeft het eeuwige leven. Iedere dag brengt je een dag eerder bij het einde. Maar wanneer dat komt weet je niet. De conditie van lichaam en geest kan een rol spelen maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Goede zorg daarentegen kan een geweldig positief effect hebben.
En wie weet wat voor prachtige momenten dat dorre hout nog kan hebben en geven? Wees er maar zuinig op!
Instemmende groet,