Tien kleine nikkertjes

Hij zal een jaar of zes, zeven geweest zijn, zat in wat toen nog de eerste klas genoemd werd op zijn lagere school in het Noord Limburgse grensstadje. Geertje werd door zijn klasgenootjes zwarte neger genoemd. Niet dat hij een zwarte neger was maar hij had met zijn Indische huidskleur en gelaatstrekken toch duidelijk iets afwijkends ten opzichte van de ariërs die verder in het stadje woonden. En gepest worden is niet leuk, vaak kwam Geertje huilend thuis. De bovenmeester zei dat hij er niets aan kon doen, verbood hij het op het schoolplein dan zou het pesten zich verplaatsen naar de straat, de weg van school naar huis. Op de middelbare school spijbelde hij vaak om het plagen mis te lopen, zo vaak dat de schoolinspectie in moest grijpen. Eenmaal het HAVO-diploma op zak moest hij niets meer van school hebben, hij had er zijn buik van vol.

Nu zou je denken dat Geertje, inmiddels Geert geworden niet van pesten houdt. Hij heeft immers zelf aan den lijve ondervonden hoe vervelend dat is. Maar nee, Geert reageert zijn nog altijd aanwezige frustratie af op mensen die hem vroeger helemaal niet gepest hebben. Alsof hij wil zeggen, zo voelen jullie wat mij allemaal in mijn jonge jaren is aangedaan. Geert moet maar eens in therapie, er is vast wel een psycholoog of psychiater die hem van zijn trauma af kan helpen.

In ieder geval verdient ons land niet om door Geert zo gepest te worden, in ieder geval verdienen de Marokkaanse Nederlanders niet om door Geert zo gepest te worden.

En wat gebeurt er nu, gaan de schaapjes die Geert zo mooi in het zadel geholpen hebben nu ook afhaken. Zoeken zij hun heil in graziger weiden? Alleen lijken ze me minder, minder, minder gevaarlijk dus ik wil ze best een stukje land aanbieden. Om te grazen, niet meer dan dat natuurlijk. Ze gaan toch niet allemaal over dezelfde dam.

En Geert? Die mag wat mij betreft eens per week tussen de Marokkanen bij de voedselbank in de rij gaan staan. Voor een doosje, genoeg eten voor twee dagen. Kan hij zien dat die mensen ook al door anderen (weg)gepest worden. Een wachtgeldregeling gun ik hem echt niet.
Arm Geertje, een leven lang verschoppeling, ach kom, die laatste jaren heeft hij echt over zichzelf afgeroepen!

Sorry voor de tegenwoordig beladen woorden neger, nikkertje, zwarte, ariër, ze waren in die tijd geen probleem.

0 Comments

  1. De meelopers kiezen eieren voor hun geld en gaan snel op zoek naar een andere leider waarachter ze zich kunnen verschuilen om weer mee te kunnen huilen met de wolven in het bos.

  2. Nope gepest worden is niet leuk… allesbehalve… reden temeer om dan later als volwassene ook niet aan een rondje pesten te gaan doen. Geert komt naar Antwerpen, bij Bart De Wever op bezoek. Mocht hij hopen om in hem een medestander te vinden omdat Bart ijvert voor het behoud van de Vlaamse eigenheid dan zou hij weleens bedrogen kunnen uitkomen. Van Bart kan je namelijk veel zeggen maar niet dat hij een racist is. Zijn chauffeur/bodyguard/vriend is namelijk een neger, een echte dan… of pardon tegenwoordig moet je hier zeggen een persoon met een migratieachtergrond… zucht ja, zo gaat ie wel weer…

  3. Ik was niet zo tegen Geert als jullie. Hij werd alleen te groot en bereikte met zijn oneliners te veel ongenuanceerde mensen. Geert was een foute keuze om op te stemmen. Dat zeker. Na dit ophitsend en haat zaaiend gedrag vorige week moet ie nu van mij weg. Maar hij mag van mij wel een wachtgeld regeling en hoeft ook niet bij de voedselbank. Tenzij wij allen daaraan moeten geloven. Had die onderwijzer hem op school maar beter moeten helpen. Hem Judo b.v. moeten aanraden. En wat die bewaking betreft,…hij loopt natuurlijk wel een risico. Hij hoeft toch ook niet vermoord te worden. Maar misschien kan hij zich gaan vermommen en verder incognito door ‘t leven….? Geen idee hoe of ‘t verder gaan zal. Ik wacht af, zolang ‘t me nog gegund is. Gr. Joanne

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.