Betrouwbaarheid, nepnieuws

Gebeurtenissen beschrijven is een heikel klusje. Al snel sluipt er iets eigens van de schrijver in. Dat kan bewust gebeuren maar evengoed onbedoeld. En het kan volstrekt zonder bijbedoelingen gebeuren of onderdeel zijn van opzettelijk misleiden.

Ik kan, om het verhaal wat sfeer mee te geven de waarheid een beetje geweld aandoen, een onschuldig vergrijp. Het past bijvoorbeeld beter in mijn verhaal dat het stront van de dijk regent in plaats van de zonovergoten zomermiddag die het werkelijk was. Voor mijn verhaal van belang, verder voor het gebeuren irrelevant.

Maar evengoed kan ik me gewoon vergissen of aan een waarneming een interpretatie hebben gegeven die niet juist was.

In beide voorbeelden heb ik niet de intentie gehad om mijn gehoor op het verkeerde been te zetten.

Het wordt echter een ander verhaal wanneer de geschiedenis bewust eenzijdig of zelfs verdraaid wordt overgebracht met de vooropgestelde bedoeling voordeel te behalen.

Het is altijd lastig de waarheid te achterhalen of zelfs maar te benaderen.

Ik kom hierop omdat ik op zoek ben naar een waar gebeurd verhaal. Deels komen de gegevens uit betrouwbare bron, veelal zullen er toch achteraf onbedoeld gekleurde details ingeslopen zijn.

Mag ik in essentie op de waarheid gebouwde gegevens verwerken in een fictie die de essentie raakt?

De historicus Maarten van Rossum gunt dat aan de fictieschrijver met als argument dat, wanneer de historicus een vergadering in een donker zaaltje op een zonnige dag beschrijft de collega’s bij het KNMI zullen informeren of het toen inderdaad niet bewolkt was.

1 Comment

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.