Geen druppel regen gezien, iets dat men afgelopen weekend niet overal kon zeggen. We zullen het verdiend hebben. Ons jaarlijkse familieweekend, ons jaarlijkse potverteren na al die natten en pitten op de maandelijkse klaverjasavonden, vierden we afgelopen weekend in de Prinsenstad met op zaterdag een stadswandeling onder deskundige leiding, een rondvaart onder eveneens deskundige leiding, een bezoek aan de Koninklijke Porceleyne Fles en een etentje aan een van die mooie grachtjes. De deskundigen vulden elkaar aan en vielen elkaar soms af, ach, het mocht de pret allemaal niet drukken.
De zondag stapten we na een uitgebreid ontbijt op de fiets en reden een rondje met de lengte van een hele marathon met als extraatje een missertje van nog eens een kilometer of drie. Die misser leverde ons nog wel even zicht op de Erasmusbrug, de geplande route liep van Delft naar Delfshaven en dan, vlak voor de Euromast richting Schiedam om uiteindelijk weer in hartje Delft te eindigen. Ook op deze route weer het nodige erfgoed gezien en in de laatste kilometers nog een fraai stukje natuur. Dat tripeltje aan het eind was dan ook meer dan verdiend. Overigens niet zomaar een tripeltje maar eentje van de enige stadsbrouwerij die men daar nog kent.
En dat alles in goed gezelschap, wat kan een mens nog meer wensen!
p.s. In mijn serie bijnamen van stedelingen en dorpelingen vond ik dat de Delftenaar Kalfskop genoemd wordt. De reden heb ik (nog) niet kunnen achterhalen en tot mijn spijt moet ik bekennen dat ik de gouden kans gemist heb, ik had de stadsgids om de oplossing moeten vragen.
Ik kijk uit naar jouw mooie verhalen over de Kalfskoppen.
Vrolijke vakantiegroet,
ik zal ze eerst moeten vinden maar doe mijn best 😉
Ze komen ervan aan ..die verhalen over de kalfskoppen.
En fijn dat jullie weekend zi geslaagd is. .
Zaterdag op deze plek het verhaal dat ik gevonden heb