DWS

Nee, dan doel ik niet op de Amsterdamse voetbalclub die in 1964 landskampioen werd en in 1972 fuseerde met De Volewijkers en Blauwwit. Door wilskracht sterk, daar staan die letters voor.

Het gaat mij in dit geval over een fenomeen waar ik onlangs mee kennismaakte, a day a week school. Het is uit het United Kingdom overgewaaid en wordt beperkt ingezet in Nederland.

Er zijn altijd kinderen geweest voor wie het normale basisschoolprogramma te weinig uitdaging biedt. En, ik weet het uit eigen ervaring, dat maakt school vervelend. En uiteindelijk word je er lui van, als niets enige inspanning vergt leer je ook niet je in te spannen.

Dit inzicht heeft geleid tot het DWS, de kinderen om wie het hier gaat krijgen naast hun gewone schoolprogramma een dag in de week die extra uitdaging. Dat ‘verlies’ van die ene dag kunnen ze makkelijk aan.

In de DWS-klas zitten leerlingen uit de groepen vijf tot en met zeven, de groep achters sluiten zich weer volledig aan bij hun eigen klas om alle eindactiviteiten volledig mee te kunnen doen.

De uitblinkers krijgen op een andere manier les dan gebruikelijk. Dat begint al met de samenstelling, ze zijn in leeftijd acht tot elf en lopen samen het programma door. Per semester is er een thema dat volledig uitgewerkt wordt. De onderwijzer gaat veel dieper in op de materie en de samenhang met andere onderwerpen. De kinderen moeten en kunnen veel meer hun eigen weg zoeken in het gebodene maar leren ook samen met de klasgenoten tot oplossingen te komen. Het gaat dus niet alleen om kennis maar ook om sociale ontwikkeling.

Ze worden ook geacht de dagen dat ze in hun eigen klas zijn de anderen te laten profiteren van hun kennis en vaardigheden. Het mogen beslist geen buitenbeentjes worden en er is geen reden om naast de schoenen te gaan lopen.

Al met al geeft dit systeem de kinderen een enorme verrijking.