‘De douche in de sporthal was koud, vanavond, ik ga zo nog wel even’, dat is zo’n moppermomentje. Ik herken het, hoor dezelfde klacht op de sportschool ook regelmatig. Niet dat daar de douche koud is, gewoon niet warm, zeker als net de kranen opengaan. Geklaag bij de eigenaar helpt niet, we zijn nu eenmaal niet allemaal hetzelfde en wat voor de een te koud is kan zomaar voor een ander te warm zijn. Hij verschuilt zich dan ook, al dan niet terecht. achter een door een installateur becijferde grootste gemene deler.
Zelf ben ik na het sporten het meest gebaat met een douche die redelijk op temperatuur is, dan wel komt na verloop van enige tijd, Ben ik dan zelf op temperatuur dan neem ik een korte koude, liefst ijskoude douche om vervolgens weer onder de warme te gaan, ervoor wakend dat mijn afgekoelde gezicht dan weer met het warme water in aanraking komt. Een korte tijd onder het warme water en dan het lijf stevig afdrogen,
En zo heeft iedereen zijn gewoontes.
Goede Carel,
Afgelopen maandag moet ge in woord en gebaar mijn onvrede hebben opgemerkt m.b.t. de temperatuur van de douche in de sportschool. Gij zijt een jongen van Jan de Wit die met een opgeruimd gelaat u overgeeft aan de koude straling. Ik echter, koukleum bezie uw opgewekte gedaante met enige afgunst. Ik spreek u nader beste heer, als ge ook bijna de leeftijd der zeer sterken hebt bereikt. ( 80) …….
me dunkt, dat duurt nog lang, ge zult dan al een jaar of dertien uw kunstheup hebben 😉
Een ijskoude douche, wat een zelfkwelling…
welnee, een weldaad!