Gare du Nord

José moest gistermiddag werken en ‘ s avonds moesten we naar Gare du Nord. Dus afgesproken bij Station Gouda en eerst, er was tijd genoeg, een hapje gegeten in een restaurantje in de stad die bekend staat om zijn kaas, kaarsen, pijpen en stroopwafels. De dorado op mijn bord had kop en staart, een stekelige ruggengraat en hier en daar nog wat losse graatjes. Maar ze was heerlijk. Geen tijd voor koffie toe, Gare du Nord wachtte.

Gare du Nord, kopstation in Parijs van waaruit het Noordwesten van Frankrijk bediend wordt en natuurlijk alles wat daar achter ligt. En dus voor ons treinreizigers het eerste stukje Parijs waar we voet aan ‘ wal’  zetten. Doe je dat voor het eerst dan vraag je je af waar die gaslucht vandaan komt. Pas later realiseer je je dat de Fransen wat royaler gebruik maken van knoflook in hun dagelijks maal. Ik zou er geen tandarts willen zijn.
Maar dit alles ter zijde. Ik wil het helemaal niet hebben over Parijs, noch over knoflook.

Ik wil het hebben over een bandje dat zich naar dit station genoemd heeft. Waarom, ik heb het in de gauwigheid niet kunnen vinden. Maar wat maakt het uit? Gisteravond hebben we geweldig genoten van de jazzy sound van deze band in de Goudse Schouwburg. De heren lijken zo van hun van-acht-tot-vijf-kantoorbaan doorgereden te zijn, keurig in kostuum, beschaafd gekapt. De zangeres is wat frivoler gekleed. Allemaal schijn, swingen van begin tot eind. Een heerlijk avondje dus, alweer. Eindelijk ook weer een goedgevulde theaterzaal. Helaas kon ik geen recente fatsoenlijke opname op youtube vinden, je moet me maar op mijn woord geloven.