Op de middelbare school, lang geleden dus, had ik Macbeth, een van de koningsdrama’s van Shakespeare op het toneel gezien. Dat was de tricker om het boek van Nesbø te openen.
Eenmaal goed op weg vond ik het verstandig even het oorspronkelijke verhaal via Wikipedia terug te halen. Ik herkende wel wat maar namen en relaties was ik grotendeels kwijt. Dat was een goede keuze, het verhaal paste al speelt het nu in een recent verleden.
De machtswellust, de intriges, Shakespeare wordt alle eer aangedaan. En tegelijkertijd vertelt Nesbø eigen verhaal. Een boeiende vertelling, aanbevolen!
