Gewicht #BOT #WOT 50

Hoestend en hijgend sleep ik me iedere ochtend uit bed. Eenmaal beneden neem ik eerst een fikse slok koud water en vervolgens mijn pufjes. Roken is slecht voor een mens en rond de twintig procent houdt er COPD aan over. Die andere tachtig procent lopen wel iets anders op, longkanker, hart- en vaatziekten, wat dan ook.
Ik ben begonnen met roken rond mijn veertiende verjaardag. Dat was heel gewoon, in die tijd. Op het internaat waar ik toen zat mocht je vanaf klas drie gymnasium roken en daarvoor deed je het gewoon stiekem. Er was zelfs een laantje voor ingericht achter het voetbalveld, het fumélaantje. Ik schrijf dat maar fonetisch, moest je fumerlaan lezen dan komt de boodschap niet over. Tijdens de pauzes zag het daar letterlijk blauw van de rook. Ach, er is nu sprake van het verbieden van blowen op het schoolplein, what’s new? Bij verjaardagen stonden er thuis sigaren en sigaretten op tafel, zo ging dat.

Natuurlijk wisten we al snel dat het niet goed voor een mens is en uiteindelijk na drie, vier mislukte pogingen ben ik zo’n twintig jaar geleden definitief gestopt. Onze kinderen kregen op de basisschool te horen hoe slecht het was en pa moest eraan geloven. Een lastige drie maanden maar ik zette door en ik heb daarna nooit meer een sigaret of sigaar aangeraakt. Maar het leed was al geschied al voelde ik dat toen nog niet. De longen waren al behoorlijk beschadigd.

Van lieverlee kreeg ik meer moeite met ademen. Ik kan me een fietstocht met een van mijn zwagers van Utrecht naar Groesbeek herinneren. Na afloop merkte hij op dat hij me alleen maar had horen hijgen. Maar bij geringer inspanning had ik nog steeds nergens last van. Uiteindelijk wordt het dan toch zo erg dat je de huisarts maar eens raadpleegt en toen kwam ik met een inhalator thuis. Officieel erkend COPD-patiënt staat er nu in mijn medisch paspoort. Als het niet erger wordt, en daar zijn die medicijnen voor, dan is er best goed mee te leven. Medeleven is absoluut niet op zijn plaats.

Gisteravond organiseerde onze apotheek een voorlichtingsbijeenkomst voor COPD-ers. Een mooi initiatief! Na een inleiding door een longarts en een verhaal van de apotheker over het innemen van de verschillende soorten medicijnen was het de beurt aan een fysiotherapeute en een diëtiste. Hier moest ik een keuze maken, de groep werd gesplitst. De keuze viel op de diëtiste, mogelijk zit mijn embonpoint toch enigszins in de weg bij deze ziektebeleving. Tot mijn grote verbazing zit dat allemaal wel goed. Voor de meeste COPD-patiënten geldt dat ze beter afzijn met een hoger BMI dan normaal. Is normaal tussen de 18 en 25, voor ons soort is tussen de 21 en 30 wenselijk. Ik haal nog net de 25 niet, moet eerder meer dan minder eten. Want, ook dat was nieuw voor me, ik heb in plaats van genoeg aan de 2500 calorieën er dagelijks 600 meer nodig.
Waarom? Dat wou ik natuurlijk ook weten. We moeten een evenwichtig dieet volgen waarin de hele schaal van vijf voorkomt. Maar eiwitten moeten we wat meer hebben omdat die de spieren opbouwen. Ook de ademhalingsspieren en die hebben het relatief zwaar te verduren. Ik twitterde gisteravond dan ook enthousiast dat ik lekker mag dooreten maar ook dat het wel heel lastig zal zijn dat aan mijn lief uit te leggen.

BOT = Blog on Thursday, WOT is write on thursday, De Bot opdracht is gewicht, het WOTwoord is verbazing. Beide vind je terug in de laatste alinea.