Jij in een rolstoel?

Gisteren weer genoten van de Nieuwjaarsbijeenkomst van de seniorenvereniging van a.s.r. Voor het eerst niet in functie, andere jaren zat ik altijd in de organisatie. Dat is dan vooral van te voren zorgen dat alles geregeld is maar je loopt wel constant de boel in de gaten te houden. Gaar er onverhoopt iets mis dan moet je immers snel ingrijpen.
Maar nu lekker relaxed hier en daar een babbeltje maken. Ik ken er nogal wat mensen, veel meer dan de gemiddelde ex-collega. Dat heeft te maken met mijn vroegere functies. Ik ben dan ook vooral onderweg, hier een hand, daar een babbel.
Op een gegeven moment vraagt men iedereen een plaats te zoeken omdat de voorzitter en een lid van de Raad van Bestuur iets willen zeggen. Ik ben niet ver van de mensen van mijn oude afdeling en strijk daar neer. Niet op een stoel maar in de scootmobiel van een van de oudjes, gewoon de eerste de beste zetel die ik tegenkom.
Een uurtje later komt er iemand naar me toe, ik sta weer ergens te kletsen.
‘Oh, gelukkig, je staat, ik was bang dat je in een rolstoel zat, inmiddels!’ Ze was duidelijk opgelucht en ik me oorspronkelijk van geen kwaad bewust, Maar ze had me in de scootmobiel zien zitten en had gedacht dat ik op dat invalidenvervoermiddel aangewezen was.
We hebben er hartelijk om gelachen.
En niet alleen daarom, het was weer leuk!