De Hermitage in Amsterdam heeft een deel van de ruimte ingeruimd voor ‘ kunstwerken’ van onbekende, niet geschoolde kunstmakers. Dat kunstmakers is geen woord dat je in de Van Dale tegenkomt, die kennen alleen kunstenaars. Tussen kunstmagneet en kunstmarkt staat niets. Kunstenmaker, ja, die wel maar dat is iets anders. Kunstmaker dus, voor een deel zijn het mensen met een (verstandelijke) beperking maar dat is, voor zover ik het begreep niet noodzakelijk. Mensen die iets scheppen wat misschien niet binnen de door de elite bepaalde norm past maar heel verrassend kan zijn.
Niet voor het eerst vraag ik me af wat nu eigenlijk onder kunst verstaan moet worden. Een jarenlang abonnement op het tijdschrift Atelier biedt geen uitkomst. Museumbezoek geeft geen duidelijkheid. Natuurlijk, ik geniet van werk van erkende kunstenaars, al is het niet van alle werk en iedere schepper. Maar ik kan evengoed het werk dat nu in de Hermitage getoond wordt waarderen, ook hier weer voor een deel.
Neem mij ook vooral niet als maatman, ik maak niet uit wat kunst is.
Ik heb wel een vraag, is erkende kunst niet tenminste ook een kwestie van goede marketing?
Kunst… dat is zo een abstract woord vind ik. En persoonlijk, en als er al over iets niet te twisten valt dan is het over smaak ☺ Geef mij maar, wat men noemt, ‘de oude meesters of school’, heel soms ook wat modernere dingen maar dat echt abstracte of heel donkere waarvan ik me afvraag wat het eigenlijk moet voorstellen… nee hoor!
een afgebakende mening, herkenbaar, Geef je ook ruimte aan nieuwe dingen, bijvoorbeeld inde architectuur, de muziek?