Nazomeren

De toren is niet afgebouwd, het geld was op. Maar evengoed een plaatje, het dorpje Ransdorp. Als de wind uit het zuidwesten komt ligt het onder de rook van Amsterdam. Sterker nog, de burgemeester geniet landelijke bekendheid, hij bestuurt niet alleen Ransdorp, Holysloot en Durgerdam, de omliggende dorpen, nee, ook Amsterdam valt onder zijn bewind.
Wanneer je wat straatmeubilair en wat vervoersmiddelen wegdenkt dan blijft alleen een middeleeuws dorp over. Jammer dat het verkeersgeluid van de A10 hier doordringt.

Je ziet het vaker, je bent een stad nog niet uit of de wereld lijkt stilgestaan te hebben. Ik geniet daar keer op keer van. Waar ik ook van kan genieten dat is het heerlijke nazomerweer. Wat schapenwolkjes, een graad of twintig. Prachtig om dan een stukje te gaan fietsen. En ach, we moesten toch naar Amsterdam om dat oude barrel weg te brengen. Die kon dus mooi nog een keer dienst doen.

Het spreekt voor zich dat we ook een terras niet ongemoeid konden laten. Het dienstertje bracht juist mijn goudgele rakker toen José mee wees op een jongedame, een tafeltje verderop. De kortgerokte vrouw had al dan niet bewust vergeten ‘s morgens een slipje aan te doen en zat royaal wijdbeens te genieten van de zon. Dat had mij tot andere inzichten kunnen brengen maar ik hou, zeker op zo’n moment toch meer van de zojuist geplaatste blonde jongen.