Tja, en dan schrijf ik Alleman niet voor niets met een hoofdletter in de titel. Het gaat hier om de vergelijking van nu met met de beelden die Bert Haanstra in 1963 over ons kikkerlandje maakt. Een kaskraker toen, maar vooral een tijdsbeeld al zal dat later steeds duidelijker geworden zijn. Toen vonden we het immers heel gewoon! Na een Nederland van boven nu een Nederland van onder op de televisie en de gekozen ingang vind ik leuk. Het Nederland uit de begin zestiger jaren, de laatste jaren van de wederopbouw, er was genoeg kapot gemaakt in de Tweede Wereldoorlog. Dat Nederland van toen dient als referentie voor het Nederland van nu. De ontwikkelingen worden op rustige wijze in hapklare brokken gepresenteerd. Afgelopen week ging het over wonen.
Via de oude rijtjeshuizen naar de Bijlmerflats en dan door naar de VINEXwijken, toch maar weer rijtjeshuizen. Oh, sorry, geen rijtjes, er zit variatie in. Van krap naar royaal ook.
Oma was toen nog deel van het gezin en had haar plekje in de woning (niet overal, maar toch) en oma moet dat straks weer hebben. Van het werken aan huis naar het thuiswerken.
Het zijn golfbewegingen, noch het ene, noch het andere systeem voldoet en we blijven maar pendelen!
Met de jaren zie je de wereld veranderen en tegelijk hetzelfde blijven.
maar dan net een beetje anders…
het gaat hier om het perspectief