Niet gehinderd door enige kennis van zaken …

Er was eens een tijd, niet eens zo lang geleden en mogelijk nog steeds, dat managers op basis van hun managementopleidingen bedrijven gingen leiden. Ze hadden geen idee wat voor producten die maakten, welke diensten ze aanboden. En dan was er misschien niets mis met de aansturing, misschien hè, maar ze bemoeiden zich ook nog met de producten. Oh, en nog iets, het verleden, de valkuilen, ze lapten het aan hun laars.
De gevleugelde woorden waren dan ook ” niet gehinderd door enige kennis van zaken hebben zij besloten dat et cetera”.
Wat ik toen niet zag, niet kon zien, is de voorbode voor de huidige tijd. Iedereen staat klaar met zijn of haar mening zonder te weten waar men het over heeft. Emotie voert de boventoon. En als het dan om een voetbalsupporter gaat die de trainer van zijn club naar de directe regionale concurrent ziet overgaan dan denk ik, soit, wie maakt zich er verder zorgen over.
Maar als ik zie dat politici, landelijke politiek, zich bemoeien met zaken waar ze totaal geen idee van hebben, als ik zie dat zelfs ministers en staatssecretarissen hun oren laten hangen naar de door emotie gevoede publieke opinie dan vraag ik me in alle gemoede af waar het heen moet met deze maatschappij. Als ik dan vervolgens zie dat het Openbaar Ministerie, het OM al een voorschot neemt op een vermoedelijke en daarom verwachte uitspraak van een rechter baseert, ervan uitgaand dat die rechter wel zijn oren zal laten hangen naar die publieke opinie dan griezel ik.
Maar gelukkig hebben we onze pers nog, de journalisten die op kritische wijze de ontwikkelingen volgen zeg ik dan maar cynisch. De journalisten die bij de spraakmakendste media in dienst zijn, puur vanwege hun journalistieke kwaliteiten. Vergeet het maar.
Mijn optimistische aard wordt danig op de proef gesteld!