Onze denkrichting is doorgaans gebaseerd op ervaringen en leermomenten. Noem het vastgeroest. Dat hoeft niet verkeerd te zijn maar is ook niet altijd de juiste weg naar de oplossing van een probleem.
Zet de boel eens radicaal op zijn kop. Dat leidt soms tot verrassende inzichten.
Ik moest hieraan denken toen ik hoorde van het overlijden van Dick Fosbury, deze week. De man won in 1968 bij de Olympische spelen in Mexico goud bij het hoogspringen met een nieuwe techniek. Waar wij nog de antieke Schotse sprong gebruikten waarbij eerst de ene en dan de andere been over de lat schaarde sprong hij ruggelings over de winnende hoogte.
Eerst het hoofd, de romp en dan pas de benen. Je moet er maar op komen. De techniek is naar de man vernoemd, de Fosburyflop. Niet alleen een gouden plak maar ook eeuwige roem was zijn deel.
Het vereist lef en overtuigingskracht, dat omdenken. En het zal niet altijd tot het gewenste resultaat leiden. Maar de voldoening is des te groter wanneer het wel lukt.
