Onze binnensteden

Die stadscentra, overal hetzelfde. Dat is al misschien wel dertig jaar zo! Al die bekende winkelketens hebben er hun plekje, alleen de volgorde is anders. Ik vond dat al allermist spannend. Die enkele uitzondering, de middenstander die het zo lang mogelijk volhield, verdween als eerste. De schoenenzaak, van vader op zoon op dezelfde plek, zag alleen nog maar passerende passers, heb je de juiste maat en pasvorm dan kun je immers bij Zalando of Wehkamp terecht. Wil je een (e)boek dan log je in op Bol.com, Vervanging van de mesjes in je scheerapparaat? Even googelen bij wie je et beste de nieuwe kunt bestellen.
Termeulen in Rotterdam was misschien wel de eerste die aan de verkoop op afstand ten onder ging. De spullen uit hun gids waren duidelijk voordeliger, het warenhuis was te duur dus werd door de eigen klandizie genekt. Toen uitgebreide poststakingen ervoor zorgden dat de bestelde spullen ook niet meer bezorgd werden was het einde oefening. Te afhankelijk? Wie zal het zeggen.
Managers kregen het voor het zeggen. De te verhandelen producten hoef je niet te kennen, je moet organiseren, op de kosten letten en de aandeelhouder tevreden houden. Klanten?
Recent Schoenenreus, Dixons, Hallfords, Macintosh, V&D, La Place, nu weer Perry Sport en Aktiesport, ik vergeet er vast een paar.
Deze week heb ik al vijf aanschaffen via de post ontvangen, Bestellingen via internet. Webwinkels, geen dure winkelpanden op A-lokatie, relatief weinig personeel. Ik beken, ik ben mede schuldig aan deze teloorgang. Ik hou ook niet van winkelen, nooit gedaan. Een nieuwe jas nodig, de winkel waar ik de meeste kans op slagen heb in, passen en afrekenen. De winkels zal ik niet echt missen. Sneu voor het personeel, ik hoop dat ze elders aan de slag kunnen, dat wel. En ik hoop dat die lelijke plekken in de centra vrolijk opgevuld worden!