Het is al een drukte van belang. Vandaag is het appelplukdag en mensen zijn van heinde en verre naar Jaarsveld gekomen om zelf appels en peren te plukken.
We parkeren in het weiland, even voorbij de ingang van de grote boomgaard. Het wachten is op zoon en kleinzoon, zij hadden ons geattendeerd op deze plukdag. Want we mogen er dan maar tien kilometer vandaan wonen, we hadden totaal geen weet van dit jaarlijks terugkerende evenement. Aan de weg wachten we een minuut of tien, dan nadert een met de koplampen knipperende auto, ze hebben het ook gehaald.
In de rij om met een treintje naar het gebied te gaan waar we mogen plukken. Zo’n treintje is in feite een tractor met vijf aanhangwagens. Op de aanhanger een grote fruitkist en daarin twee kleintjes die als zitje dienst doen. Een leuke belevenis voor onze vierjarige.
Op het eindpunt, spannend, onderweg twee tegenliggers, het past precies, legt iemand uit wat we waar kunnen vinden, Elstar, conference, vijf, zes verschillende soorten. Mijn grote vriend plukte de nodige kilo’s bij elkaar en genoot. Wij genoten ook.
“Tot volgend jaar”, zei een van de medewerkers tegen het ventje. Nou, daar heeft ie beslist zin in.
Nu hebben we toch heel wat fietskilometers hier in de omgeving gehad, toch weer een nieuw weggetje gevonden.
