Brandend zand

Gistermiddag mochten we een gouden bruiloft meevieren. Vijftig jaar getrouwd, wie haalt het nog?

Het was ook een feestje zoals ze vijftig jaar geleden ook gevierd werden, hapje, drankje, sketchje van de familie. En in die sketch werd het kado aangeboden, iets met André Rieu in Maastricht. Leuk om elkaar gezet.

En daarna nog wat dansen op muziek van ook vijftig jaar geleden. Brandend zand van Anneke Grönloh onder andere. Een lied dat ik in geen jaren gehoord had maar de tekst zat nog letterlijk in mijn hoofd. Het verbaasde mij.

De zangeres is jongstleden vrijdag overleden, ik hoorde het gisteren in het acht uur journaal. Ria Valk haalde wat herinneringen op. Halverwege de zestiger jaren verdwenen ze uit beeld, weggedrukt door de popmuziek, de Engelstalige muziek, radio Veronica, Caroline. De tijden veranderen, alles werd anders.

Brandend zand en een verloren land.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.