Pontje Steur

We parkeren de auto in Nieuwendijk en halen de fietsen van het rek. De zon schijnt uitbundig en opgewekt gaan we op zoek naar knooppunt 20, voor vandaag het startpunt van een rondje Biesbosch. Over een leuk dijkje rijden we het dorp uit, maar meteen de weidse stilte in. We rijden van knooppunt naar knooppunt, wat een ideaal systeem is dat toch! Op een gegeven moment komen we langs zo’n schildje met een tekst eronder. Te snel om het precies te lezen maar iets met onregelmatige vaartijden. De ervaring leert dat er ergens een pontje moet zijn ook al stond dat niet op de kaart aangegeven. En inderdaad, een kwartiertje later zien we een voet-/fietsveer over het Steurgat, een vaarweg in de Biesbosch. De door ons uitgestippelde route zegt dat we dit veer moeten nemen. Maar eerst zoeken we even een bankje en genieten we van onze meegebrachte broodjes. Fietsen in de Biesbosch betekent haast vanzelf dat je je proviand mee moet nemen. Op de veertig kilometer die we uiteindelijk fietsen komen we welgeteld een terras tegen, het dorp Werkendam niet meegerekend. En zelfs daar moesten we zoeken naar een etablissement met vergunning. In de tijd dat we lunchen zet de pontbaas twee keer twee volle boten over. Het is dus behoorlijk druk. Hij heeft nauwelijks tijd om zijn kaartjes te verkopen. Wanneer hij voor de derde keer naar onze kant komt hebben wij onze lunch genuttigd en kunnen we onze weg vervolgen. Al snel zitten we weer alleen in de stille wereld. Het enige wat je ziet is prachtige natuur en, helaas, van tijd tot tijd de verder gelegen Amercentrale. Het enige dat je hoort zijn de vogels. We passeren een tweetal vogelaars die een boomvalk in het vizier hebben en verder is het alleen maar rust, alleen maar stilte. Heerlijk om even weg te zijn van die boze wereld van vandaag de dag. De laatste kilometers voor Werkendam rijden we langs de Nieuwe Merwede. Daar is het weer een en al bedrijvigheid op het water.

Met enige moeite vinden we in Werkendam een terrasje waar we onszelf op een biertje trakteren. Het wordt haast traditie dan een dubbele en een tripel trappist te bestellen. Daarna de laatste vijf kilometer, terug naar de auto. Het zit er weer op en het was heerlijk!