Vaasje

Ik bestel nog een vaasje voor mezelf, mijn maat neemt een jonge. Het meisje achter de bar tapt mijn pilsje en wij gaan verder met onze borrelpraat.

‘Heb jij die advertentie van Rutte in het AD gelezen?’

Ik lees het AD niet, heb een abonnement op een andere krant.

‘Nee, advertentie? Rutte kan de krant toch wel op een andere manier halen?’

Mijn vriend vertelt dat het om een poging van de minister president, of is het de lijsttrekker van de VVD, gaat ons over te halen toch vooral positief over ons mooie landje te denken.

‘Die VVD, dat is toch die partij met om de haverklap een bestuurder die moet aftreden omdat ie negatief in het nieuws komt, die partij die multinationals belangrijker vindt dan zorg en onderwijs, die partij die hier geboren kinderen het land uitzet, die partij die meer en meer vliegbewegingen wil ondanks milieuaspecten en belangen van omwonenden, die partij, laat ik erover ophouden, ik kom niet tot iets positiefs!’

Ik sla de inhoud van mijn vaasje naar binnen en zet het glas iets te hard op de bar. Gebarsten.

Vertrouwen vraagt meer dan verkeerde keuzes, proefballonnetjes en vooral manoeuvreren op het randje om een ander op het verkeerde been te zetten.

Wat we in dit landje nodig hebben, geen breekbare vaasjes maar betrouwbare dijkbewakers. Basaltblokken in plaats van ballonoplaters.

Borrelpraat? Geef mij maar een neut!