Dat scheelt een jas

‘Dat scheelt een jas’, bedacht ik toen ik vanochtend uit het slaapkamerraam keek. ‘En dan ook maar meteen een lange broek aan’, niet dat ik die gedachte meteen omzette.

Gistermiddag hebben we José’s verjaardag gevierd. De helft van de visite trotseerde zon en warmte buiten, de anderen bleven in huis en koesterden de relatieve koelte.

Maar vroeg in de avond kwam er een frisse wind waaien, de koffie werd binnen geserveerd.

Nu iedereen weg was konden wij samen de nieuwtjes uitwisselen, José had zich voornamelijk met de gasten binnen bemoeid, ik met de buitenblijvers.

De BBQ is afgekoeld, die kan zo naar binnen. De rest was gisteravond allemaal al opgeruimd. De vaatwasser is weer leeg, in de oven ligt het broodje voor het ontbijt. De sinaasappels zijn geperst.

Straks maar even een stevige ochtendwandeling maken, nu die benauwende hitte even weg is zal me dat beter afgaan dan gisteren.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.