Gisteren was het vaderdag. Een sigarenfabrikant heeft ooit bedacht dat, wanneer de bloemist profijt heeft van een speciale dag voor moeders er voor hem wel iets te halen zou zijn op een jaarlijks terugkerende vaderdag. Commercieel gezien geen gekke gedachte natuurlijk.
Nu is het juist dat commerciële wat mij aan dit soort speciale dagen tegen staat. Ik zie er het nut niet van in, behalve dan voor de handel.
Ik herinner me een foeterende vader. Hij was in die tijd verkoper in wat men toen een afbetalingsmagazijn noemde. Een winkel waarin op de pof gekocht kon worden. “En dan moeten ze zonodig maanden lang betalen voor een scheerapparaat dat ze aan hun vader geven!” Hij hoefde niets voor zijn vaderdag.
Hij vond het trouwens al onverantwoord dat ik geld leende, een hypotheek nam, om ons huis te kopen. En dat is eigenlijk ook de enige keer dat ik ooit iets kocht zonder direct te betalen. Ik heb wat dat betreft zijn adviezen gevolgd.
Vaderdag is leuk als de kinderen klein zijn en zelf op school iets geknutseld hebben. En daarna kan iedere dag vaderdag zijn.
