Ik heb zoiets van, zo’n kans laat je niet liggen. Het mag dan begin maart en dus nog eigenlijk winter zijn, als de zon dan uitbundig schijnt en de temperatuur boven de tien graden Celsius komt dan moet ik naar buiten.
De lunch hadden we al op ons tuinterras genoten, in de zon, uit de wind. Tijd voor een flinke wandeling.
Ik laat me nog even ophouden door wat buren, iedereen komt kennelijk weer naar buiten, maar dan toch op pad. Oostwaarts, richting Willige Langerak, een buurtschap in de gemeente Lopik. Al snel loop ik buiten de bebouwde kom. Zo hier en daar wordt het voorjaar al zichtbaar. Crocus en narcis laten zich zien, de eerste knoppen in de bomen ook. Vogels met takjes in hun bek, er moeten weer nesten gebouwd worden.
Bij het klompenwinkeltje ga ik de Lekdijk op. Het bankje is vrij, tijd om even bij te komen, genietend in de zon. Ik maak een foto van de overkant, het buurtschap Waal, gemeente Molenlanden. Waal aan de Lek, verwarrend.
Toen minuten later loop ik over de dijk richting Zilverstad. Het is er redelijk druk, auto’s, fietsers, wandelaars. Een bromfietser komt me tegemoet, stopt en vraagt waar hij een veerpont kan vinden. Ik stuur hem voor de zekerheid terug, het veer bij de Salmsteke is volgens mij nog niet in de vaart.
Jammer dat er wat meer wolken opkomen maar de temperatuur blijft aangenaam. Ik heb er wel spijt van dat ik geen flesje water heb meegenomen, moet ik voortaan aan denken.
Twee uur later ben ik weer thuis, acht kilometer, twaalfduizend stappen bijgeschreven, ik ben tevreden.
