De wilde stilte

Eerder berichtte ik dat ik met veel genoegen Het Zoutpad van Raynor Winn had gelezen. Het smaakte naar meer en toen ik het vervolg in de winkel zag liggen hoefde ik niet na te denken.

Ik schafte de wilde stilte aan en begon eraan zodra ik het boek dat ik aan het lezen was uit had. En meteen daarna begon ik eraan. Ik kan niet zeggen dat ik het in een adem uit las, dat kan ik niet.

Hoewel het boek een vervolg is is het goed zonder de voorganger te lezen. Toch adviseer ik eerst Het Zoutpad te lezen als je dat nog niet gedaan hebt. De wilde stilte is zo mogelijk nog indrukwekkender. Natuurlijk in de eerste plaats om het verhaal, de inhoud, de onvoorwaardelijke liefde en zorg van de hoofdrolspelers maar ook voor de natuur. Maar toch ook de boeiende manier van vertellen, echt een aanrader!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.