Ik heb al heel wat teken- en schilderlessen gehad. Docenten die vertellen over perspectief, kleuren mengen, materiaalkeuze, allerlei aspecten die een rol spelen. Docenten die oprecht alles goedvinden, docenten die je het penseel uit de hand trekken, kijk, zo moet je het doen. En steeds weer pak ik er iets van mee, een mens is nooit te oud om wat te leren.
Steeds werkte ik een of meer sessies aan een en hetzelfde werk. Gisteren ging dat anders.
Stap 1: Teken met houtskool in een lijn, zonder het papier te verlaten een gezicht. De contouren en de ogen, neus en mond. Resultaat eendimensionaal.
Stap 2: Teken op een nieuw vel in verschillende kleuren pastelkrijt in vlakken de voorkant, de zijaanzichten in de onderkant. Er komt duidelijk diepte in.
Stap 3: Maak een derde tekening waarin beide eerste tekeningen terugkomen, dus lijn en vlak. Gebruik hiervoor aangereikte viltstiften, vier kleuren. Het gaat ergens op lijken.
Stap 4: We krijgen een portret van een bekende kunstenaar, in mijn geval Gauguin. De opdracht, teken iets dat het midden houdt tussen het resultaat van stap 3 en het aangereikte kunstwerk. Gebruik naar eigen inzicht houtskool, pastelkrijt en viltstiften.Mijn resultaat staat hierboven.
Voor iedere opdracht krijgen we maar een paar minuten, de laatste stap een kwartiertje. Best lastig, zeker ook omdat ik geen idee heb hoe de verschillende materialen op elkaar reageren.
Het eindresultaat is niet direct de mooiste tekening die ik ooit maakte. Maar de hele oefening was zeer leerzaam en daar gaat het in essentie om.
Ook leerzaam, een schilderij is niet meer dan een ondergrond, bijvoorbeeld doek of paneel, met verf. De kijker bepaalt wat hij of zij ziet.
