We lopen door het centrum van Den Haag. Elf uur, een en al bedrijvigheid. Een tram rijdt voorbij, bellend. Auto’s, motoren, brommers, optrekken en afremmen, van rood naar rood. Op de stoep het gegons van de passerende massa. Op een volkomen onverwacht moment opent onze gids een deur en loodst ons naar binnen. Of, nee, naar buiten, een hofje in. Hij sluit de deur en we horen niets meer. Geen enkel straatgeluid dringt nog tot ons door. Het is volkomen stil totdat een merel vindt dat dat lang genoeg geduurd heeft. In stilte genieten we van zijn concert.
Stilte
