Het blijft maar zomer. Zelfs de avonduren worden nu warmer. En als je dan iets te vieren hebt kan dat lekker buiten.
En die reden was er, vrienden zijn deze week vijftig jaar geleden getrouwd en de nodige uitnodigingen verstuurd.
En dus tegen half negen op de fiets naar de Lekdijk. We waren niet de eersten en al snel na het overbrengen van onze felicitaties waren we in geanimeerde gesprekken terecht gekomen. Vlak bij de uitgifte van eten en drinken, zelfbediening.
Omdat staan niet bepaald onze favoriete houding is, de rug laat dat niet te lang toe, viel het groepje uiteen, op zoek naar nieuwe gesprekspartners, nieuwe onderwerpen. Een niet al te moeilijke zoektocht. Ik kwam bij een dan nog gemelleerd gezelschap terecht dat later veranderde in een club heren op leeftijd. José heb ik niet meer gezien, die vond haar onderkomen bij een gezelschap dames.
We proostten op de overwinning van België, het wereldkampioenschap voetbal is nu verder een Europese aangelegenheid.
Tegen middernacht zochten we onze fietsen weer op. Het was mooi geweest!
