Kom, laat ik eens wat met mijn Oostindische inkt doen, dacht ik. Het was even zoeken naar de pen, die bleek in de schilderkoffer te zitten. Ik gebruik hem wel eens als ik een schilderij signeer.
Gevonden en meteen lekker aan de slag! Tot wat een dunne lijn moest zijn ineens uitvloeide in een lelijke vlek. Geen eer meer aan te behalen, jammer dan, uithuilen en opnieuw beginnen. Maar eerst even kijken waarom het fout ging.
Wel, dat zat ‘m in de pen. Aangekoekte inkt, niet of in ieder geval niet goed schoongemaakt. Ik was helemaal vergeten dat we vroeger naast kroontjespen en inktpot ook een inktlap gebruikten, van zeemleer liefst.
De pen is weer schoon, uithuilen en opnieuw beginnen!
