We zien ze hier regelmatig in de polder, vissers. Niet zittend op een krukje, turend naar hun dobbertje, leefnet in de sloot. Nee, wandelend langs de sloot in een soort camouflagepak, werphengel ingooien en weer binnenhalen. Vaak een man of twee, drie op enige afstand van elkaar, maar wel in onderling contact.
Soms is het bloedlink er langs te fietsen, als je niet oplet spartel je zelf aan een haakje.
Ik ben zelf beslist geen visser. Toen ik een jaar of elf was ben ik een keertje met een neefje meegegaan. Hij haalde menig paling uit de Vliet, ik vond het alleen maar stom.
Paling, prima, maar alleen om te eten!
