Gisteren een heerlijk sportdagje gehad. Tamelijk onverwacht kwamen we aan kaartjes voor een voetbalwedstrijd van, vanouds, mijn clubje. En een met belang, er was een prijs te winnen, een plekje in de Europese competitie. Of ze daar iets te zoeken hebben?, de tijd zal het leren.
Het werd een kraker. Donderdag was in de uitwedstrijd een forse achterstand opgelopen. Maar de wedstrijd wordt aan de meet beslist en in de rust was het we zijn er bijna al dichtbij, nog een doelpunt te scoren voor een gelijke stand. Pakweg een kwartier voor tijd viel die goal ook en in blessuretijd telde ik de overwinning. Ten onrechte, de scheids had eerder afgefloten, strafschop.
Hij die nooit een penalty mist stond tegenover de keeper die als penaltystopper naam gemaakt had. Gemist, verlenging. Beide partijen liepen op hun tandvlees. Niet alleen de inzet, ook de warmte zal daarbij een rol gespeeld hebben. Nog een afgekeurd doelpunt, waarschijnlijk buitenspel, ik kon het niet zien, te ver weg.
En dan strafschoppen, een loterij met uiteindelijk voor ons de juiste winnaar.
Het veld stroomde vol, alsof de club kampioen geworden was. In ieder geval een prijs na een prima seizoen en voor ons een heel spannende maar leuke middag.
Op tijd thuis om Tom Dumoulin de Giro te zien winnen. Kan een zondag mooier eindigen?
