“Wat een prachtige dag”, de weerman van dienst stak zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken.
Ik had het gevoel iets gemist te hebben. Misschien was de weerman ergens anders geweest, was het elders een prachtige dag geweest. Ik had tussen de buien door geprobeerd de zaterdagse boodschappen te doen, dat was niet gelukt. Twee keer natgeregend. Buienradar was volstrekt onbetrouwbaar.
Prachtige luchten vond de weerman het, wolken, soms zelfs met regen. Ruysdael zou ze zomaar geschilderd kunnen hebben.
Goed voor de tuin. De hei bloeide deze augustus door de extra buitjes. Ik weet het, we hebben het nodig, regen. En niet alleen om de Veluwe wat paars te kleuren. Maar, sorry, ik kan er niet enthousiast voor worden.
Ik laadde mijn boodschappen in de fietstas. Vanuit het niets een nieuwe onaangekondigde bui. “Blij met dat regenjack”, zegt iemand. Ik moet het beamen.
