In wat vroeger het Sint Jacobs Gasthuis (opvang voor bejaarden en dat was je toen al als je de veertig gepasseerd was) was is nu een prachtig museum gevestigd. Je komt binnen in de kapel van het gasthuis en koopt je kaartje vlak onder de preekstoel. In de kapel zijn verder het museumcafé en de -winkel ondergebracht. Het museum bestaat uit twee vleugels die alleen vanuit de kapel bereikt kunnen worden. In de linkervleugel is tot 25 januari aanstaande een expositie van herman de vries (ik schrijf dat met opzet met kleine letters, de kunstenaar doet dat zelf namelijk ook). De man is heel erg met de natuur bezig, kunstig gesorteerde bladeren, toevallig gevallen bladeren, werk van aarde uit verschillende plekken van de wereld. Niet helemaal mijn ding maar ieder zijn smaak.
Na de koffie gingen we de rechtervleugel in en volgden het advies boven, derde verdieping, te beginnen.
Ik hou van Holland, Nederlandse kunst na 1945
En dat was voor mij echt genieten, vooral de werken uit de tijd van Cobra, een Lucebert, Constant, Appel. Maar ook uit later tijd, Wim T. Schippers, Joep van Lieshout. 
Karel Appel nodigt je uit het oerbeest na te schilderen. De kleur spat er vanaf. Ik heb het gedaan, nou ja, me er met een Jantje van Leiden van afgemaakt. Er is zoveel te zien, dan ga je je tijd toch niet verdoen met computerschilderen! Wim T. maakt een stadswandeling door Amsterdam en laat zijn flesje gazeuse leeglopen aan de Pettense kust.
Heel mooi zijn de informatiezuilen bij de kunstwerken, zuilen die via een pedaal aangezet kunnen worden en waarop dan het een en ander over kunstwerk en kunstenaar is terug te vinden. 
Wie kent hem nog?
Pierre Janssen was van 1956 tot 1963 conservator van dit museum. Die lange, magere man met die ontzettend bewegelijke handen en prachtige manier van vertellen. Hij deed op televisie het programma Kunstgrepen en maakte menigeen warm voor kunst, de moderne kunst in het bijzonder. Zijn invloed op de filosofie van het museum is in alles merkbaar.
Niet eerder gezien
Zo handig voor mensen zoals ik. Ik kan niet al te lang lopen, slenteren en vooral stilstaan zijn funest voor mijn rug. In dit museum kun je een lichtgewicht steuntje annex uitklapbaar stoeltje meenemen. Heerlijk voor een korte pauze maar ook om eens wat uitgebreider naar een kunstwerk te kijken. Dat zou ik graag in meer musea zien!
En dan nog dit, we waren nog nooit in oud Schiedam geweest, niet verder gereden dan de sauna die langs de A20 ligt. Het weer was er gisteren niet naar maar we gaan dat moois vast nog wel een keer bekijken!
Leuke tip voor een dagje uit.
Graag gedaan