Fiat 128 signaalgroen

128De buurtjes hebben vorige week geschaatst op de Oostenrijkse Weissensee, ze doen dit al jaren eind januari. Dit jaar hebben ze ook sneeuw geruimd, we hebben de foto’s gezien. Een dikke meter sneeuw maakte het onmogelijk je auto terug te vinden. Dus eerst het kenteken vrij maken om te voorkomen dat je de auto van een ander uitgraaft om vervolgens met je eigen auto nog aan de slag te moeten.

Het verhaal deed mij denken aan oud- en nieuwjaar 1978/ 1979. Zwager Jaap had in zijn diensttijd een gezellige kroeg gevonden in Hövelhof, tussen Bielefeld en Paderborn. Hij kon goed overweg met Herr Bruno Muller, de kroegbaas van Zum Alten Post. Wij met zijn zessen in twee auto’s na de Kerst naar Duitsland. Mijn signaalgroene Fiat 128 en Jaaps even signaal-maar gele Simca 1100. Wat in de omgeving getoerd, daar. In de nacht van 30 op 31 december viel er een vracht sneeuw, we zagen slechts bulten waar we ongeveer de wagen geparkeerd hadden. Om in beweging te blijven hebben we ze maar uitgepakt op oudejaarsdag, iets wat we achteraf nooit hadden moeten doen. De nieuwjaarsnacht vroor het stevig met als gevolg dat we de auto’s geen van beide aan de praat konden krijgen toen we de terugreis wilden aanvaarden. Ze hadden beter onder die warme sneeuwdeken kunnen blijven staan. Bruno wist wel een automonteur te vinden en die kreeg uiteindelijk de karretjes weer aan de praat. Na een helse tocht door een landschap dat veel weg had van wat je op de noordpool tegenkomt kwamen we ‘s avonds laat bij Zevenaar ons land weer binnen. Of er niet zoveel sneeuw was gevallen of dat de strooidienst hier wat actiever was, dat laatste stuk ging veel sneller. Vriend Theo, die ook mee was, had zijn auto in Schoonhoven achtergelaten en moest de hulp van de ANWB inroepen om hier weer van de parkeerplaats weg te komen.
ritmo2 Januari heb ik de 128 ingeruild voor de toen qua model uitzonderlijk opvallende Fiat Ritmo. Op weg naar de garage heeft de 128 nog een keer achterstevoren op de weg gestaan, zo glad was het. Je begrijpt dat ik niet helemaal gerust was op de eerste Ritmo-rit van Utrecht naar de Zilverstad, zo glad en dan een piksplinternieuwe voiture!

0 Comments

  1. als ik mij het juist herinner hebben mijn ouders zo’n fiat 128 in het kanariegeel gehad. Pure nostalgie, want er kleven heel wat verhalen aan die veelal niet startende auto (al was het niet de benaming die mijn vader opdat soortmomenten gebruikte)

    1. kanariegeel had je hem ook in. Vanzelfsprekend lag er een startkabel in de auto en die is menigmaal gebruikt. Maar in Duitsland was een startkabel toen niet genoeg, er moest ook warme lucht aan te pas komen om de motor te ontdooien

  2. Was ik daar niet bij? Ik ben een keer in Hövelhof geweest maar wanneer dat was …. en of onze auto niet weg kon komen weet ik ook niet meer.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.