Heden rijdt lijn A naar Rhijnauwen

We schrijven eind vijftiger, begin zestiger jaren. Mijn ouders hebben een nieuwe flat op Hoograven betrokken, op de Oud Wulvenlaan. In hoog tempo is de wijk uit de grond gestampt, tegen het oude dorp dat eerder tot de gemeente Jutphaas behoorde aan staan overal flats. Maximaal vier hoog. Een singel loopt door de nieuwbouwwijk van noord naar zuid, ook langs onze  smalle straat. Lijn 8 van de GEVU, het gemeentelijk energie en vervoerbedrijf Utrecht, heeft zijn eindhalte bij ons voor de deur.
In de stadsbussen hangen rode bordjes, HEDEN RIJDT LIJN A NAAR RHIJNAUWEN. Normaal van buitenaf niet zichtbaar want opgeklapt boven een zijruit. Maar op zonnige zondagen worden de bordjes verhangen en weet de Utrechter dat hij met lijn A het bos in kan.
Het landgoed Rhijnauwen, ten zuidoosten van de stad is een fraai bosgebied met uitgebreide recreatiemogelijkheden. De stedelingen konden er met die extra busdienst makkelijk komen. Wij gingen ook wel naar Rhijnauwen maar dan op de fiets. In de herfst kwamen we dan met zakken vol beukennootjes terug, toen nog beukenootjes natuurlijk.
Zo af en toe gaan we nog wel eens een pannenkoek eten bij het Theehuis Rhijnauwen en wandelen dan een stukje langs de Kromme Rijn of een van de lange bospaden. Niet op zondag en niet met de stadsbus. Die extra dienst is lang geleden afgeschaft, toen de auto voor een breed publiek bereikbaar werd.