Hij moest nog een broek aan.

Het gebeurt me niet al te vaak maar donderdagavond heb ik weer eens lekker buiten kunnen schilderen. De temperatuur was inmiddels gedaald naar behaaglijk, geen wind en een halve straat op vakantie dus niet te veel storend omgevingsgeluid. Voor creëren heb ik rust nodig, zowel in als rondom me.
Deze keer werd het een saxofoonspeler die, ik mag wel zeggen, een spetterend nummer uit zijn instrument haalt. Tegen schemer moest ik opbreken, het werk was nog niet helemaal af. De muzikant zweefde beenloos in de ruimte, ik had het onderstel nog niet geschilderd. Dat heb ik gisterochtend na mijn uurtje sporten nog even gedaan. Dat ter verklaring van mijn melding op Facebook dat de man nog geen broek aan had.