Schilderen in de buitenlucht vind ik heerlijk. Maar dan moeten de weersomstandigheden wel meewerken, natuurlijk. In de regen is geen optie, teveel wind en je doek, al dan niet met ondersteunende ezel, kan er vandoor gaan.
Die zaterdag begon heerlijk. Een plekje in de schaduw was wel nodig. De temperatuur liep op tot boven de dertig graden en toen de zon onze schaduw verjaagd had was het uit met de pret. Met enige overdrijving, de verf droogde al op het penseel.
Gelukkig hebben we de foto’s nog en een ervan diende als voorbeeld voor dit portretje. Binnen geschilderd, dat dan weer wel!
