Heerlijk toch, die vrijheid. Te mogen dartelen in een grazige wei, vers eten bij de hand.
Het paard heet Rocket, heette misschien. Het schilderijtje maakte ik jaren geleden voor een collegaatje. Als ik het me goed herinner moest ze toen afscheid van het dier nemen en wilde ze een blijvende herinnering. Waarom dat afscheid? Ik ben het kwijt. Maar het paardje dartelt nog dagelijks op het bureaublad van mijn desktop.
Heel mooi Carel!
Gisteren schreef ik zelf – in weliswaar geheel andere context, ook over afscheid nemen van een paard #strikesme 😉
.. en de blijvende herinnering
Inderdaad heel dartel, knap hoor dat je dat zo goed kunt vangen…
ik schilder slechts wat ik zie, dat beestje dartelt
Mooooooooooi!