Gisteravond ben ik weer naar schilderles geweest. De opdracht was bomen te schilderen zoals de impressionisten dat gedaan zouden hebben. Een van Gogh dus, of een Jan Sluijters, om er maar een paar te noemen. Maar dan wel met waterverf, niet met olieverf of acryl wat duidelijk eenvoudiger is. Bij een aquarel blijft eenmaal aangebrachte verf zichtbaar, bij de andere technieken kun je er gewoon overheen gaan. Het resultaat zie je hiernaast. Een kleurig geheel, vrij naar een schilderij van eerdergenoemde Jan Sluijters.
De maandagse schildercursus maakt het voorlopig niet mogelijk om aan #blogpraat mee te doen. Dat is jammer maar een mens moet nu eenmaal keuzes maken. En ik kies dan voor schilderen en kan daar dan over schrijven.
mooie keuze !me de nadruk op mooi
heerlijk te kunnen scheppen
Prachtig gedaan @->–
dank je, in het echt nog mooier 😉 zegt de kunstenmaker
Heel mooi! Je wordt ervaren… Schrijf jij maar over je schilderlessen, zeker als je er zulke mooie kunstwerken bij zet.
soms lukt het beter dan anders 😉