Het hart op de tong hebben, iets op de lever hebben en iemands nieren proeven.
“We aten gisteren kidneys”, zei onze Ierse schoondochter. Dat leverde de vraag op of ze die bonen bedoelde of niertjes.
“We eten hier eigenlijk maar weinig orgaanvlees”, ging het gesprek verder. Een van onze jongens merkte terecht op dat we vroeger wel lever aten.
Wel, nog steeds wel, af en toe. Al dan niet gelardeerde lever op de boterham maar ook bij de warme maaltijd.
Dat gesprek was zondag en toen ik gisteren op de markt liep en de wagen van de poelier zag moest ik aan dat gesprek terug denken. Het gevolg, ik kwam met een paar ons kippenlevertjes thuis. Heerlijk met een gebakken uitje en ananas. En zo klaar.
Voor vandaag gewoon stamppot rode kool met een bal gehakt.
