Het is onrustig. De gemoederen lopen hoog op. Niet iedereen in Vogelplas heeft hetzelfde belang. Of toch wel, de inwoners worden bedreigd van buitenaf. Daar zijn de meesten het wel over eens. Misschien zelfs wel iedereen al zijn er die de kop in het zand steken als beste strategie hebben gekozen.
Die strategie schijnt overgewaaid uit het zuiden, daar is veel zand. In Vogelplas niet maar als alternatief kun je altijd je kop in het water steken. Bovendien zie je dan toch nog wel wat, in het zand niet. Het ontgaat hen echter dat het niet om zien maar gezien gaat. Hoe dan ook, het is een minderheid, de meesten zien wel degelijk het gevaar.
Vogelplas ligt prachtig, het is een geweldige plek om te wonen. Dat trekt toeristen, passanten, vooral tijdens het wisselen der seizoenen. En daar schuilt het gevaar in. De laatste tijd overlijden steeds meer van die voorbijgangers, er heerst een dodelijke griep. En zelfs onder de eigen bevolking zijn er een paar slachtoffers te betreuren.
Eerder al is besloten het toerisme duidelijk te beperken. Maar het resultaat is onvoldoende. Passanten vallen zelfs inmiddels dood uit de lucht. Goede raad is duur.
De vergadering overweegt nu een vliegverbod over de plas. Alleen de eigen bewoners mogen nog hun vleugels uitslaan. Hoe die regel gehandhaafd kan worden? Dat besluit wordt volgende maand hopelijk genomen.
