De buren hadden de politie gewaarschuwd omdat de door de voedselbank gebrachte doos al een paar dagen voor de deur stond. Buurman was nooit lang van huis, kwam zelfs nauwelijks de deur uit. De politie had een ruitje ingetikt toen er op het gebel niet gereageerd werd. De stank van kattenpis sloeg de dienstdoende agent op de longen, zeven katten slopen langs zijn benen naar buiten, de plek des onheils lieten ze aan hem en zijn collega. Zelden hadden de dienders zo’n verwaarloosd huis gezien. Smerig, een vaat van weken, pizzadozen met afgekloven schimmelige korstjes, half leeggegeten bonenblikken. Een pornoblaadje op de keukentafel, de bladzijden vastgeplakt door een handmatig verkregen zaadlozing.
De man lag op de grond, in zijn eigen braaksel. Mij werd gevraagd als schouwarts de dood en doodsoorzaak vast te stellen. Dood, dat is zeker, al minstens een dag of vijf. Ik twijfelde bij de invulling van de doodsoorzaak. Overdosis verwaarlozing? Overdosis eenzaamheid? Ik vulde overdosis in, het zal wel verkeerd uitgelegd worden.
