Murakami

Ik kwam de naam recent vaak tegen. Bloggers die vol lof schreven over deze Japanse auteur, maar ook een bezoek, onlangs aan Amsterdam. En dat maakt nieuwsgierig! Dus begon ik aan 1q84, deel 1. Nog een zestig bladzijden  te gaan, twee verhalen die langzaam naar elkaar toegroeien. Hoe het samenkomt, ik laat me verrassen. De delen twee en drie staan al op mijn e-reader en ik ga in ieder geval door.
Dat lijkt vreemd. Ik heb zelf de grootst mogelijke moeite een verhaal te vertellen in meer dan duizend woorden. Al die ballast, die achtergrondinformatie remt maar af. Ik hou van snelheid, van actie, van er moet iets gebeuren. En dat alles ontbreekt bijna, er is wel actie maar die wordt al rap ingehaald, er gebeurt af en toe wat en dan volgt weer een ellenlange beschrijving van noodzakelijke geschiedschrijving, van boekbesprekingen en citaten. En toch boeit het, tot nu.
Het kost tijd en die maak ik er graag voor vrij. Het kost slaap en die haal ik wel weer in.
Eerst maar eens de trilogie tot een goed einde brengen, het is voor mij ook zeker een leerzaam proces!

0 Comments

  1. wat leuk. ik heb ook het langzaam lezen ontdekt, en wil ook Murakami proberen. Maar hier in de Bieb hebben ze allleen de boeken met korte verhalen. Die heb ik geprobeerd, en dat was het niet, vond ik. Langzaam vind ik best, maar de troosteloosheid van die verhalen vond ik niks. Als ik er aan kan komen ga ik een keer een roman van hem proberen.

  2. Bij mij is het het omgekeerde van jjvoerman, ik krijg de korte verhalen wel verteerd maar de dikkere boeken, laat staan een trilogie van Murakami… nee, bedankt. Niks aan te doen. Heb er wel nog een liggen om nogmaals te proberen… men weet maar nooit 🙂

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.