‘ Ik weet niet wat u voor die Sony e-reader in Holland betaald heeft maar hier kost die maar 44 euro!’ Je kent ze misschien wel, die verkopers bij de elektronicawinkels aan de Spaanse costa’ s. Goedkope tablets, camera’ s, e-readers, dat spul.
‘Laat maar, we hebben allebei al een e-reader, o ja, en een tablet’, antwoord ik.
‘ Maar dan heb ik iets fantastisch voor u, loop even mee.’
Ik ben benieuwd waar hij mee gaat komen en beslist van plan niets te kopen.
In de winkel toont hij me een speakertje van het formaat tumbler. Er zit ook een microfoon op en het werkt op bluetooth en dus op je tablet en je telefoon.
‘ Voor slechts 68 euro, mag ik hem even demonstreren?’
Ik heb de tijd, vakantie nietwaar. En inderdaad het ding werkt, zelfs op afstand (vijf meter, schat ik). Geen idee wat ik ermee moet doen. In de auto zet ik mijn telefoon over op de geluidsinstallatie, dat is handig en veilig, handsfree bellen. Maar verder? Later bedenk ik wel een toepassing waarbij met name het opnamedeel een rol kan spelen. Goed, dat is later. Ik geef aan geen belangstelling te hebben.
‘ U mag hem hebben voor 46 euro.’
Ik wil er eerst over nadenken, geef ik aan, meer om er vanaf te zijn.
De verkoper biedt me zijn kaartje aan en doet een laatste bod: ‘ U krijgt hem voor mijn inkoopprijs, 36 euro!’
‘ Geef mij dat kaartje nu maar, ik denk er nog even over na.’ En met het kaartje in de hand verlaat ik het winkeltje. Eenmaal buiten verdwijnt het visitekaartje in de eerste de beste prullenbak. Van 68 naar 36 euro, ik ben benieuwd wat ik uiteindelijk voor zo’n Sony e-reader kwijt zou zijn.
Terug in ons appartement probeer ik toch even te achterhalen wat het precies voor een ding was, louter uit nieuwsgierigheid. Google is zoals zo vaak bereidwillig. Via Marktplaats vind ik het apparaatje voor 30 euro terug en heb ik de merknaam te pakken. Of het de laagste prijs was weet ik niet maar ik vond er toen ook nog een van op een stuiver na 25 eurootjes. Voor zo’n bedrag heb je inmiddels zelfs in Spanje geen eenvoudige maaltijd met een goed glas wijn meer!
Nou nou, die zou je anders mooi bij de neus gehad hebben. Hoeveel vakantiegangers zouden daar niet intuinen zeg. Maar goed, jij wist beter… blijkbaar… 😉
Het zijn bekende praktijken, we worden er vaak genoeg voor gewaarschuwd. Maar sommige mensen zijn nu eenmaal hardleers hetgeen de handelaren bestaansrecht geeft.
Een echte Hollander, geslaagd voor het afdingen! En wat zij die verkoper? “Kijken, kijken niet kopen”. Naast onze tulpen, klompen en molens en niet vergeten het schaatsen, zijn wij daar ook wereldberoemd door. Jullie lekker genieten!!
het was meer dat ik me niet laat belazeren, Peter